İntihar

 

 

gecenin en koyu yerinde

saatlerin küçük

gözbebeklerinin büyük olduğu zamanlardı

içinde huzur bulduğu karanlığı bozmamak için

ışıkları açmadı

geceleri özgürleşirdi o

karanlıkta aydınlanırdı

 

acıları vardı

hafiflemesin diye ağlamadı

hapsolduğu bedendeki tek hayat belirtisiydi acıları

belki bir sanat eseri etmiyordu iç acılarının toplamı

veya bir Frida tablosu asla

ama acıları şiir gibiydi

başka bir dile tercüme edilemezdi

edilmesi teklif dâhi edilemezdi

hapsolduğu bedenden kurtarmak istiyordu ruhunu

kendini Timurlenk zanneden bir akıl hastasını

kıskanırken yakalandı elma kurduna

karanlıktı

utancından kızaran yanaklarını görmedi tanrı

 

çocukken çabucak büyümek isteyen

büyüyünce de çocukluğuna dönmek isteyen aklına

"aptal" diye bağırdı yüksek sesle

karanlık odasında yankılandı ses

"ömrü değil de çocukluğu uzatmaya çalışsa ya bilim insanları"

diye geçti idrak yolları kısmen tıkanmış aklından 

 

son bir kavgası daha kalmıştı

kaybetmeye tahammülü yoktu

odası sıcaktı

dışarısı soğuk

aklındaki tüm bavulları toplamıştı mantık

başını iki elinin arasına almış

yatağın kenarına oturmuş

terk kararı almak üzereydi

mantığın aklı terkini bekliyordu ikna nöbetleri

 

şiir yazmayı denedi önce

aklındaki kelimelere ağır anlamlar yükledi

bir mutfak taburesinin üstünde

inceldiği yerden koptu

boynuna geçirdiği tek uçlu ip 

 

yazmaktan vazgeçip okumaya karar verdi

uğruna heba ettiği gözleriyle

ikna nöbetleri başlamıştı

yani akrep sokmuştu kendini (*)

karanlık odasında yazarların büyük kavgalarını inceledi

ayın ışığı yetiyordu

Bayan Marmara ile Bay İnce ölmek için mücadele etmişlerdi

Bayan Özlü ile Bayan Madak’ın mücadelesi ise ölmemek içindi kanserden

ama dördü de ölmüştü

 

başlayamadığı şiirini şöyle bitirdi;

ilk ve son kavgasını kazananlar sadece intihar edenlerdir

 

burak ketenci

 

 

 

 

 

ilk yazım  ; 21 nisan 2017 / istanbul 

düzenleme ;    6 mart 2022 / akdeniz

 

(*) Kaan İnce’nin, bir otel odasının penceresinden atlamadan hemen önce yazdığı son cümle; ‘‘…akrep soktu kendini, elveda.’’

Image

Arzu KOLOĞLU

1978 yılında Niğde’de memur bir aile...

Image

Aynur GÖRMÜŞ

“Aynur Görmüş” Kimdir? 17 Şubat...

Image

Aynur KULAK

2005 yılında Günlerden Bir Gün romanı ile ede...

Image

Ayşegül EKŞİOĞLU

İstanbul’da doğdum, Pertevn...

Image

Burak KETENCİ

1976 yılında İstanbul’da doğdu. Y...

Image

Gülhan MERİÇ

1975 yılı Düzce doğumludur. Anadolu üniver...

Image

Hasan Ünal TEKAĞAÇ

1974 yılında doğdu. Amasya Merzifonludur....

Image

İbrahim KORKMAZ

1986 yılı Bulgaristan doğumlu olan İbrahim Ko...

Image

İlkay AKIN

Almanya’da doğdum. İlköğretim 1. sınıfı...

Image

Psk. İlkim ÖZ

İlkim öz, Ankara doğumlu olup Hacettepe ünive...

Image

Mehmet DEĞİRMENCİ

1974 yılında Denizli’de doğdu. İstanbul...

Image

Orçun OĞLAKCIOĞLU

Orçun Oğlakcıoğlu 1974 yılında Denizli’...

Image

Özlem KALKAN ERENUS

1989 yılında İstanbul Lisesi'nden, 1993'te...