Hayatımın ressamı benim!
Gökkuşağı dünyasını düş’lüyorum her daim,
Sonra onu resmediyorum.
Önce geçmişimle kucaklaşarak başladım
Hiç keşkem kalmasın isteyerek, tamamlandım kendimle
Barışmayı seçtim artık geçmişin her bir iziyle
Şefkat gösterdim o çocuk bilincime
İyi kilerin izlerini bıraktım artık hatıralarıma
Kucaklaşıp vedalaştık
İyi ki oldu olanlar
Bak bugün artık bir ‘ben’ var
Fark ettim!
Özgürleştim!
Hayatımın ressamı hep kendim olmalıydım
Tuvalim, hayatımın ta kendisi
Fırçalarım, önüme çıkan fırsatlarım oldu
Rengarenk boyalarım, hayattaki seçimlerimken
Paletim yaşamımdaki esnekliğim, çeşitliliğim oldu
Boyadım özgürce, hata yapmaktan korkmadan
Deneyebildim, deneyimleyebildim dedim.
Şimdi rengarenk, ‘gelecek hatırlarına’ yolculuğum var benim
Düşlerimi gerçekliğin olasılıklarına bıraktım
Neyi deneyimlemek istediysem
Önce düşlüyor, sonra niyet ediyorum fırçalarımla
Öz irademle boyuyorum geleceğimi
Özgürce!
Hedefledim, düşler kurdum
Kapattım önce gözlerimi
Zihnimde hepsini canlandırdım
Tuvalimdeki sonuçtan ‘Bu hayatı doya doya yaşadım ben’ çıkacak diye niyetlendim
Kalbimi açtım gökyüzüne
Nefes aldım en derininden
Bütün bedenimle selam verdim doğan güneşe
Şükrettim!
Tam da bana göre olan doğru fırçayla, her renkten boyalarımı elime aldım tüm irademle,
Siyahı beyazı da vardı, gökkuşağının bütün renkleri de
Tıpkı insan gibi; aydınlık yanları, karanlık yanlarını da kucakladım,
Hepsine ihtiyacım var yaşamımda
Her birine şefkatim var renklerin, hepsi ben, hepsi düşlerimden bir parça
Sonra
Düşlerimi gelecek gerçekliğin olasılıklarına bıraktım
Seçtim, boyadım hepsini teker teker
Hepsi gerçekti, hepsi bana, sadece bana aitti
Keşkeler de çıktı bazen karşıma ama pişmanlık duymadan devam ettim
Her biri düş’üme ulaşmama bir adım yakınlaştırandı beni,
Sevdim olanı, olanları
Hem kim demiş ki yanlış boyadın diye
Bir fırça darbesine bakar yaşamımda yeniden seçim yapmak
Sonuçta yaşamak da bir sanat değil mi?
Ve sanat özgürlüğü sevmez mi?
Defalarca denerim
Sadece ben sorumluyum seçtiğim renklerden
Fırçamdan dökülenlerden
İlla başarı değildi ki benim düşüm
Deneyimlemeye gelmedim mi günün sonunda?
Her performansa başarı- başarısızlık demedim
Denedim, iyi ki dedim
Onlar hedefe giderken beni ben yapanlar
Fırça ve boya nasıl olsa hala benim elimde
Sonsuz kere değiştirme olasılıklarıyla doluydu an’ım, önümdeki zamanım
Resmin sonucunda değildi sadece anlamı bulunmuş bir hayat
Düşlediğin resim, yaşam yolculuğun ise, anlam da yaşamdan aldığım keyifteydi, üretimin kendisindeydi
Sonra …
Hedef, varılmak istenen düş, varılacak yolun sonu neresiydi?
Anladım!
Ne varılacak bir hedef ne de sonunda mutluluk vardı
İşin özü yolda geçen zamandı
Tuvalimden çıkacak resmin adı tamamdı;
‘Yaşadım doya doya’
Sağlıcakla
Aynur Görmüş
1978 yılında Niğde’de memur bir aile...
“Aynur Görmüş” Kimdir? 17 Şubat...
2005 yılında Günlerden Bir Gün romanı ile ede...
İstanbul’da doğdum, Pertevn...
1976 yılında İstanbul’da doğdu. Y...
1975 yılı Düzce doğumludur. Anadolu üniver...
1974 yılında doğdu. Amasya Merzifonludur....
1986 yılı Bulgaristan doğumlu olan İbrahim Ko...
Almanya’da doğdum. İlköğretim 1. sınıfı...
İlkim öz, Ankara doğumlu olup Hacettepe ünive...
...
1974 yılında Denizli’de doğdu. İstanbul...
Orçun Oğlakcıoğlu 1974 yılında Denizli’...
1989 yılında İstanbul Lisesi'nden, 1993'te...
