Telvin

Göğün “ mavi “ siyiz. Yeni bir güne yakışan sadelikte ve gülümseyerek yürüyoruz hayat yolunu. Bazıları sonsuz bir düzlükte sessizliğini yarıştırıyor, biz ise engebeler arasında hayallerimizi…

Günebakan sarısıyız. Gözbebeklerimizde parlayan güneşin sıcaklığıyla bakıyoruz birbirimize. Yüzümüz daima yansımasına dönük, bir gülümseme tutturmuşuz, mutluyuz…

Bir akşamüstü turuncusuyuz. Yüreğimizin yangınına can yoldaşı olmuşuz. Tükenmeden gerçeğe büyüyoruz…

Kökleri toprağın gücüne uzanan bir ağacın yeşile aşık yapraklarıyız. Aynı dalın ucunda iki ayrı yaprakmış gibi görünen ama kökü bir, nefesi bir…

Bir göçün hızına ayak uydurmaya çalışan bulutun grisiyiz. Anlamsız koşuşturma peşinde fakat hislerinden emin…

Sonra o göçün en çaresiz yerinde yeryüzüne dökülen bir yağmur damlası şeffafıyız. Her şey görülebileceği ve anlatılabileceği netlikte…

Daima dik duran bir gülün kırmızısıyız. Türlü zorlukları aşıp vardığımız yorgunlukta bile yaşama sevincine çiviliyiz…

Herkes gibi yaşar görünen ama sadece bize ait dünyanın renkleriyiz. Büyük beklentilerimiz yok hayattan. Bir tutam mutluluk yakaladık mı bizden sorulur keyfin sırrı…

Konuşmayanlar ülkesinin en sesli kelimeleriyiz. Birbirimizden ayrı söylenemeyen ve hangi dilde olursa olsun aynı anlamı çağıran…

Biz, bir ömrün eşsizliğiyiz…

Serap Şahin